Misschien was het wel het allereerste beeld dat voor Almere gemaakt is: een gewone
eengezinswoning, de wensdroom waarvoor zovelen uit Amsterdam graag naar de polder
verhuisden en nog steeds verhuizen. De doorsnee doorzonwoning met achtertuintje zoals
iedereen die kent is een typisch Nederlands verschijnsel dat je over de grens weinig zult
tegenkomen.
De vondst van kunstenaar Anne Mieke Backer is het materiaal waaruit ze haar
“Monument voor een eengezinswoning” vormgaf, geen klei of marmer maar geschoren
hagen. Vanuit de lucht kon je het zien liggen op een eilandje in de Leeghwaterplas. Het
bestond uit drie delen, een begane grond compleet met bankstel en TV en een verdieping
met twee slaapkamers, plus voor de volledigheid ook maar een vrijgezellenflat erbij.
Nadat het eiland met bruggetjes toegankelijk was gemaakt heeft haar monument de
publieke belangstelling niet overleefd.
Anne Mieke Backer kwam met een nieuw “levend huis” bij het Eksternest in Almere Haven. De twee versies van haar beeld die Almere nu kent, illustreren maar weer eens hoe verschillend je met het een kunstwerk kunt omgaan.
Kijk naar Griekenland, waar Amerikaanse archeologen een oude tempel helemaal nieuw
opbouwden terwijl de Duitsers bij een andere tempel juist de schoonheid van het verval
tonen in een arcadisch landschap.
Voor Backers eengezinswoning hebben wij in Almere nu zowel het een als het ander.
Haar “Levend huis” bij het Eksternest is na de verwoestende buxusmot herrezen en is daar
door aanplant van resistente kleinbladige hulst weer als nieuw. Jaarlijks wordt er gesnoeid
door vrijwilligers.
Voor de uitgegroeide haagbeukenrijen van Backers “Monument voor een eengezinswoning”
op het eilandje in de Leeghwaterplas wordt gedacht aan een terughoudende restauratie.
Daarmee kunnen we straks in dit romantische bos proeven hoe ook de jonge stad Almere al
een eigen geschiedenis heeft.
– Brans Stassen