“Dit is een kunstwerk wat sinds 2007 op het terrein van de Toonladder staat, ontworpen door Fleur van den Berg uit Leiden. Fleur is zowel opgeleid aan de Koninklijke Academie van de beeldende kunst in Den Haag als op de Gerrit Rietveld academie. Haar werk staat in Duitsland, Nederland en Belgie in Musea. Dit jaar is de concertmeester verbouwd en zijn de beelden verplaatst naar een kleiner veldje, maar zo staat het zichtbaar voor iedereen, die er langs loopt.
Wat ik als kunstambassadeur zo mooi vind aan het werk het tot uitbrengen van de kunstenaar met het thema dementie Het zoeken naar een nieuw evenwicht, het wortel schieten op een nieuwe, vaak laatste stek. De ene Wortelaar vliegt nog door het leven,
de andere worstelt, en weer een ander is de weg een beetje kwijt. Hij was gekapt bij zijn voeten en omgekeerd geplant. Deze Wortelaar symboliseert onder andere het dementeren. Hij lijkt overigens wel wortel te hebben geschoten want er groeit een nieuw lootje.
De wortelaars zijn onderdeel van de cyclus van het leven. Een cylus van: ‘ontkiemen, groeien, bloeien, vruchten dragen, afwerpen, gesnoeid worden, uitlopen, herplant worden, opnieuw wortel schieten, ontspruiten, afsterven, omvallen of gekapt worden, verbranden of rotten, verworden tot voedsel / bouwmateriaal.’
De vier elementen, aarde, water, lucht en vuur, hebben mij geïnspireerd voor de kleuren en invulling van de wortelaars. ‘De vlieger’ heeft een bewolkt luchtlijf en zonnehoofd.
‘De worstelaar’ heeft een aardbolkop, waterlijf, landbeen en ijsvoetje. En ‘kop in het zand’ heeft vuurbenen met jaarringen op de voetzolen als van een afgezaagde boomstronk.
De wortelaars zijn in opdracht van de Alliantie gemaakt, in brons en keramiek.
De wortels waren vroeger brons van kleur maar zijn onder tussen zwart geworden, waardoor het element vuur minder tot zijn recht komt. Wat Fleur van den Berg bijzonder aan deze plek vind is het kleinschalig wonen voor demente mensen en ze herrinderd zich met goed de rondleiding, die ze 12 jaar geleden gehad heeft.
Voor mij een beeldengroep, die bijzonder goed passen in de omgeving waar ze neergezet zijn en de gedachten, die de kunstenares bij dit werk heeft, is voor mij de reden om voor dit kunst werk de ambassadeur te zijn.”
