Architect Hans Jan Dürr, Kunstambassadeur van ‘Het Gezin’ in Haven, het allereerste kunstwerk in Almere uit 1979.
Lijnwerkplaats
“Jan Snoeck heb ik voor het eerst ontmoet bij een bouwproject voor de Lijnwerkplaats van de Metro Amsterdam in 1979. Snoeck werd uitgenodigd om het kunstbudget in te vullen bij een gebouw waar ik aan werkte. Destijds moest een percentage van alle bouwkosten worden besteed aan kunst, de 1%-regeling. Hij kwam met het geweldige idee om 5 keramische beelden in de daktuin te maken, een beeld in de patio, een beeld bij de entree en verder beschilderde panelen door het hele gebouw. Ook beschilderde hij de beide lange gevels van 90 meter van de treinenhal van dit kunstbudget. De beelden zijn gemiddeld twee meter hoog in verschillende vormen en kleuren.

Bij de poliklinieken van het Westeinde Ziekenhuis in Den Haag heeft hij een hele serie bedden van keramiek staan. Snoeck pakte altijd een opdracht op om meerdere dingen tegelijk te maken voor een bepaald bedrag in plaats van één groot object. Zo kwam ik met hem in contact en hebben we vaker samengewerkt. Ik zorgde er soms voor dat bij projecten waar ik aan werkte Snoeck een kunstwerk mocht toevoegen. Ook tekende ik bijvoorbeeld voor zijn inzending voor een prijsvraag de omgeving uit, zodat hij zijn idee er kon intekenen en kreeg ik van hem daarvoor een beeldje of een schilderij. Ook heb ik in de afgelopen 40 jaar een aantal werken van hem aangekocht.
Tien jaar geleden kwam ik erachter dat de plastieken van de Lijnwerkplaats-daktuin waren verwijderd en in een hoek van het emplacement geplaatst.
Toen heb ik de stoute schoenen aangetrokken om te vragen wat ze ermee gingen doen want ze stonden daar als afgedankt. Dat wisten ze eigenlijk niet dus ik vroeg, zijn deze beelden niet te verkrijgen? Tja meneer, die mag u wel hebben.
Dus ik heb een grote vrachtauto met zware kraan gehuurd en alles meegenomen. Ze staan nu bij mij voor het huis.

Zijn hele archief gedigitaliseerd
“Ik ging ook regelmatig op zijn atelier in Den Haag kijken en heb door de jaren heen veel van zijn werk gefotografeerd. Op een bepaald moment vroeg hij mij of ik wat kon doen met zijn archief, waaronder dozen vol met dia’s. Dat was één grote chaos, dus al zijn materiaal heb ik ingescand en er zo een digitaal archief van gemaakt, ingedeeld in rubrieken zoals grote en kleine plastiek, schilderijen, vazen, grafiek, noem maar op. En ook over zijn leven en tentoonstellingen,
hij heeft bijvoorbeeld bij Zadkine in Parijs gestudeerd in de jaren vijftig.
Ik weet nog dat hij het kunstwerk ‘Het Gezin’ voor Almere maakte.
De ontwerpmaquette van ‘Het Gezin’ heb ik ook in mijn verzameling,
net als een T-shirt van het kunstwerk. Ik heb zelfs foto’s van de opening van het kunstwerk in het archief gevonden. Sandberg, voormalig directeur van het Stedelijk Museum Amsterdam, staat er nog op.

Snoeck heeft stropdassen en sjaals voor de Eerste Kamer ontworpen. Verder series vazen en horloges. Hij werkte niet alleen met Cortenstaal, maar ook met tapijten en gordijnen. In Museum Beelden aan Zee in Scheveningen kreeg hij op zijn 80ste verjaardag een tentoonstelling en werd hij geridderd.
Hij heeft ook boeken gemaakt en als je zo’n boek opendoet, komt het papier er zo uitvouwen in de vorm van een figuur. Ik heb voldoende werk van hem voor een tentoonstelling.”
Waarom de Kunstambassadeurs?
“Ik vind het zeer goed dat de kunstwerken op de kaart worden gezet met de Kunstambassadeurs. Almere heeft heel veel kunst in de openbare ruimte, mensen moeten er toch op attent gemaakt worden. Het leuke van de Kunstambassadeurs is dat ze ook kijken hoe het met het kunstwerk gaat en als er iets mee gebeurt, dat er aan de bel getrokken wordt.
‘Het Gezin’ op de Markt in Almere Haven is verplaatst. De reden was dat er meer ruimte moest komen voor de Markt. Wat schetst mijn verbazing? Op de plek waar het kunstwerk stond is een grote plantenbak neergezet, dus er is helemaal niet meer ruimte gekomen. Bovendien is de verhoogde cirkel waar de groep op stond verdwenen. Er is zelfs geen cirkel meer in de bestrating opgenomen zoals het ontwerp en de maquette aangeven. Op een vreemde plek ligt een betonnen plaat die niets met het kunstwerk te maken heeft. Ook staat er een zware stalen kolom direct naast. Kunstwerken in de buitenruimte moet je niet zo gauw verplaatsen.”

